Cümleler

müziğin sesiyle iyice uyuşan beynim teneffüs ettiği sigara dumanıyla iyice kendinden geçti

düşünme yetimi yitirdim bakıyorum görmüyorum ama zihnimde canlanan hiç bir şey de yok

bir yığın insanım insan yığını...

elim bardağa uzanıyor zar zor yakalayıp kaldırıp ağzıma dayıyorum

o kadar bitmisim ki dudaklarımı aralamak, o içkinin camın soğukluğu üzerinden kayıp
boğazıma yuvarlanmasını sağlamak bile bana zor geliyor

gözlerimi etrafımda dolaştırıyorum birşey göremiyorum

bardak hala ağzımda duruyor.
ilginçtir onu hala orada tutacak gücü bulabiliyorum ama bir yudum alamıyorum.
sanki asıldı kaldı orada kendimi iyice zorlayarak büyükçe bir yudum alıyorum
içki boazımı yakıyor ve geçtiği yerleri ateşe vererek mideme iniyor
en son vardığı ve durduğu yeri hissedebiliyorum

boş bakışlarımı yine etrafta dolaştırıyorum

kendimi zorluyorum en sonunda başarıp ayağa kalkıyorum
bir iki adım atıyorum ve yere yığılıyorum sırt üstü uzanıyorum ve uyuyorum sonrası ise hep hayaller kabuslar bir daha kalkamıyorum

Yığılana kadar doğuyorum, öldükten sonra yaşıorum. nefret ediorum.