Düzen

Aşk, bu düzenin parçası..
Peki düzen ne. Düzen, yalnız kalmamak. Hayat tek başına yaşanmayacak bir süreç. Dolayısıyla insan yalnızlığın altında ezilip, sıkılabiliyor ve bunları aşabilmek için aşık oluyor. Arkadaşlık da sevgili de herşey aşk sınıfında.. Sonuç olarak yalnızlık yok.. Yalnızlık olmayınca elimizde var olan seçeneklerden en iyisini seçmek oluyor. Peki bu seçeneklerde kriter nedir.. kriter elbette bencillikdir.. İşte bu nokta büyük çelişki oluşturuyor. Bencilliğine hizmet eden ortak yaşam sıkıcılaşır. Bencilliğe hizmet ettiğin ortak yaşam işkenceye dönüşür. o zaman grilerin peşine düşmek en iyisi.. Bir miktar aldıkça bir miktar vermek zorunda kalmak.. dolayısıyla asla mutlak mutluluk yok. Hep artı olamıyor arada eksiler var bazen de uzun süreler.. ortak yaşamları çeşitlendirerek dengelemk birinde eksiye gecince diğerinde artılarda olarak dengelemek ve bu böyle bir oyun.. zihni meşgul ederek öldürür...

Sonuç olarak mutluluk yok çünkü yalnızlık mümkün değil. Hiç insan olmasa bile bir çiçek bir böcekle de olsa paylaşırsın ve o da bir gün bencillik eder..
Gerçeği aramak mutlak mutluluğun nerede olduğuna ve ona nasıl ulaşacağıma konsantre olmalı bunun önüne çıkan herşeyi ezip geçmeliyim.. Benim hayatım benim için önemli. siz de kimsiniz değer yargılarınız ve diğer herşeyiniz ve de hiçbirşeyiniz beni ilgilendirmiyor sadece dikkatimi bir kaç saniyeliğine çekebilirsiniz o kadar..