28 Eylül 2008

Suskun

Durmak, heyecanını bile belirli ve dar bir aralıkta yaşamak.
Zamanı da yavaşlatmak
o derece yavaşlatmak ki dakikada 40 kalp atışı belki de daha aza indirmek.
Ben inanıyorum
zaman saniyelerle değil
kalp atışlarıyla ölçülür.

Durgun zamanda yağmur yağsın.
Damlalar camdan süzülürken dışarısını bulanıklaştırsın
Beni bir serinlik kaplasın
Bu serinliğim ve dinginliğimde düşüncelerimi sıralarken sakince koltuğuma oturmuş
Kaçamak gözlerim ve aldığım keyfi yansıtan gülümsemem seni izlesin.
Seni, güzel yüzünü, zarif tavırlarını, bazen çattığın kaşlarını.
parmaklarını
kahve o anda çok acı gelir. çay belki de bir bitki çayı.
aromasından yükselen koku başka anları da çağırsın..
dingin, sessiz, suskun
nasıl da keyifli
böyle ruhumu dinlendirmelere nasıl da çok ihtiyacım var..

Hiç yorum yok: