The Taking of Pelham 1 2 3

Uzunca bir zaman oldu sinemaya gitmeyeli. Passion'da leziz bir steak&cheese burger'den sonra oturmuş laflarken hadi sinemaya gidelim dendi. Hangi film olduğunu bilmiyorum, bir süredir takip de etmiyorum. John Travolta oynuyor diye taking of pelham'a gittik ve film keyifli çıktı. özellikle senaryonun gerçekliği çok hoşuma gitti. Bilindik rehin alma filmi aslında temelde ama o hiç kimsenin ölmediği rehinelerin mutlu sona ulaştığı filmlerden değil. En çok çarpan da katilin istediği fidye parasını bankadan olayın olduğu yere getırırlerken arablar motosikletler kazalar olurken doktora döndüm ya bu adamlar şu parayı niye helikoptere koyup 2 dakkada ulaştımıyorlar ki diye.. çünkü artık filmlerde bu tarz boşluklar tüm film zevkini kaçırtıo ve kendimi aptal yerine konmuş gibi hissediyorum.. Yeterince zeki bi senaryo bulamıyorlar ve aslında short cut ı olabilecek ve gerçekte cereyan etse başka türlü gelişecek bir olayı sırf ortaya film çıksın yada gerilim olabilsin diye saçma sapan yollardan işliyorlar.

İşte bu filmin o anan kadar iyi giden izkenceliği benim için bitecektiki filmdeki vali yanındaki adama döndü.
- Ya bu paraları neden bi helikopterle getirmedikki..

Film bununla da kalmadı ileride yine zamana karşı birisi bir yere yetişmesi gerekti ve bu sefer helikopterle gidildi ve yine bir ses eh en sonunda birilerinin kafası çalıştı..

Film bunun gibi küçük detaaylarında bile boşluksuz olunca gerçekten keyifliydi. Bir de şu kızların en saçma zamanlarda bile sorduğu beni seviyormusun söyle olayını vurguladığı içinde ayrıca sevdim. Neden bu kadınlar böyle bunu hep sorarlar ve duymak isterler ve erkekler neden bunu söylemekten hep çekinirler sevmezler. Çocuk metroda rehine yerde yatıyo ortalıkta silahlı adamlar gezio 2 kişi ölmüş kız arkadaşı kulaklığından soruyo beni seviyor musun.. neden söylemiyorsuuunnnn .. hrrr..