30 Ocak 2010

Aklıma hep o küçüklüğümün mutlu anları geliyor. Kocaman bir tarlanın ortasında ki o yaşlı kocaman ağacın altında yazın sıcağında gölgede oturup kitap okumak. Kırmızı bisikletim biraz ötede yerde yatarken sadece ağacın gölgesinin düştüğü yerlerin yemyeşil otlarla kaplı olduğu o koca tarlada yakılmayı bekleyen hasat sonrası başak saplarını seyretmeyi severdim. Koca dünyada sadece ben varmışım gibi gelirdi. Bir de üç beş gelincik.

Hiç yorum yok: