7 Eylül 2012

Yürümek

Giderek çok sevmeye başladım. Özellikle böyle ağaçlıklı yürüme yollarının olduğu tamamen tenha değil ama araç ve insan yoğunluğunun oldukça az olduğu gölgeli hafif esintili geniş düzlüklü alanlarda düşünerek yürümek çok hoşuma gidiyor.
İnsan zihnini boşaltabiliyor. Daha odaklı düşünüp doğru kararlar verebiliyor.

Çalışma ortamları böyle yerler olmalı. İnsanlar şehrin göbeğinde adım atacak yeri olmayan ofislerde ve asansörlü adım atma gereksiniminin minimum ve kapalı ortamlarda olduğu dikey binalarda çalışmamalı ve yaşamamalı. Kampüs tarzı çalışma mekanları olmalı. Kesinlikle verimliliği ve mutluluğu artıran şeyler bunlar..

Hiç yorum yok: