mutluluk dediğin..

absolute bir yalnızlık mümkün olabilseydi doumdan sonrasına mutluluk var olabilirdi gibime geliyor..

her bir sembol her bir obje hareket eden vucudunu delip geçen kulağına ulaşan beynine saliselik bile olsa hükmedip düsündürüp kaybolan her bir düsünce silinmis bir küçük mutluluk birimine tekabul..

sosyallesme sosyallesme istekler almalar vermeler alamamalar verememeler istekler ve isteklere veyahut istenenlere doğru gemi azıya almak.

gemi azıya almak bu deyim bir mutluluk aslında benim için ama değersiz..

kendine zifiri karanlıklar üretip sonra bunu aydınlatmaya bunu küçültüp yok edip mutluluğa ulaşmaya beyhude çabalar..

elbette kabullenip de köşede dikilip durmaktan iyi ama çocukluğa doğru döndükçe artan hissedilmiş mutlulukları hissetme hazzı ve bir anda 0 noktasından bugüne döndüğünde başdöndürücü çarpıcı ve insanı zerreciklere ayıran kaçınılmaz çarpışma anı..

bunda da duygu var artık mutluluk çok az belli belirsiz hissedilirlikte ama duygular var ve bunların hepsi marjinal ve hepsi sapkınlık..

L word u seyrettikce farkettiğim sapkınlığa burdan bir selam gaylik ve bilumum normalleştirilme çalışmaları başarıya ulaşmak üzere olan bütün ama bütün sapkınlıklar iirenç birer hastalıksınız defolun toplumun üzerinden..

yıllar sonra ya da bir mesaj bugün mutlusun..