23 Eylül 2009

Bu dudaklarımdaki zehir tadı
Bedenimi oynatamıyorum
Sadece gözlerim
Herşey bulanık, bir sis ardında, uyuşmuş, hayal gibi
Parmaklarım, kıpırdatmam lazım
yaşadığıma dair bir işaret

yavaşça zehirlendiğimi biliyordum
hemde belki buna da gönüllüydüm
ama böylesine felç olmak
ölü bir yaşama mahkum olmak
buna dayanamıyorum
ah bir kıpırdayabilsem ilk kendimi öldüreceğim.
bu acı dayanılmaz
acı aslında ne kadar basit bir kelime
hatta kelimeler ne kadar basit kalıyor anlatmaya

beni öldürür müsün.
gerçek manada

Hiç yorum yok: