Açım

Karnım aç. Çok kahve içtim, uykum gelemiyor. Yemek yiyemiyorum. Güçsüz hissediyorum kendimi. Çok gerginim. Gevşeyemiyorum. İçimde bir yerlerde birşeyler titriyor. Başım ağrıyor. Korkuyorum. Korkularım beynimi dumura uğratmış vaziyette. Bütün bunların iyileşmez hastalıklar olduğunu düşünüyorum ve kendimi gün be gün tükettiğimi hissediyorum. Bir süre sonra ya açlıktan, stresten, umutsuzluktan, korkudan işte bunlardan birinden yada hepsinden öleceğimi zannediyorum. Bedenim ufaktan kaldıramayıp eziliyor sanki..