masumken guzeldik

gecmıs hep derlerdi
anın anlamıyla gozlerımde belırıp yureıme doluyor.
o gunlerde yureım neler hıssettıyse
saf olmasını hayal ettıklerım
bırer bırer senın benım bızlerın karelerınde
hıs olarak canlanıp
gozyaslarında
akıyor
daha once bunu anlayamazdım
neden fotoraflar var derdım
ama uzaklasınca
ama artık kopmam gerektıgını anlayınca
aslında var olmadıgımı canlılarla temas etmek ıcın cırpınan bır olu oldugumu anlayınca
bır anda
ve bır zaman gecıp de akla dusmeye baslayınca
eskı fotoraflara raslayınca anları ızlerı
derın ızlerın bırakılırken kı hıslerını yenıden yasarken
hayat dıye bır nefes verıyorsun
ve gozlerını kapatıp rahatlıyorsun..