2 Kasım 2010

Zevk

Zevk denen herşeyin acıya boşluğa ve anlamsızlığa insanı sürüklediğini idrak ettim.
Hayatta, hayata tutunmaya çalışıldığında dertlerin tasaların ve üzüntülerin var olduğunu ve bunları keyif neşe ve mutluluk denen az bulunan şeylerle bastırmaya çalıştığımızı ama hiç bir zaman koyu karanlık siyahların yetersiz beyazlarla kapatılamadığını öğrendim.

herşey aslında temelde çok basit ve bu anladığım basitliğin peşinden gitmeme ahmaklığından artık vazgeçiyorum.
Seni anladım dünya.
Sen aslında yoksun
seni var sandığım ve seninle ilgilendiğim her anım bana acı veriyor..
ama artık herşey olması gerektiğine bürünmeye başladı.
Zihinsel açıklık ve gerçeği böyle uçsuz bucaksız önünde uzanırken bulmak kadar rahatlatıcı hiçbirşey olamaz..

Hiç yorum yok: