17 Temmuz 2012

Books

Aylarca kitap okuyamadım.. Hayatımın hiçbir döneminde bu kadar uzun süre kitap okuma isteksizliği yaşamamıştım. Öyle devamlı alıp yığın oluşturan kitaplara her boş kaldığımda gözüm gittiğinde amaan off hiç canım istemiyor okumak dediğimi daha önce hemde bu kadar arka arkaya hiç hatırlamıyorum. Neyse bu durumu geçen gün kırdım.. Grange ın son kitabını aldım çerezdir hızlıca okunur diyerek başladım ve bir şekilde hız kesmeden de okudum ama bana birşey olmuş..

Kitabı okurken ve bittiğinde o kadar bana moronik ve aptalca geldi ki.. kitabın parçalarını hikayenin eklerini, bölümlerini direk algılıyorum. Yerleştirilmiş objeler olaylar direk kendini belli ediyor bunların ileride nerede karşıma çıkacağı çok bariz.. karakterlerin tavırları oluşumu herşey çok belli.. Film seyredemez olduğum gibi kitap da okuyamaz olmuşum artık..

Zekice gelemiyor. Fikir kitaplarını zaten okuyamıyordum çünkü ya düşündüğüm şeyleri anlatıyordu ya da düşünebileceğim şeyleri o anlatırken daha da derin ve detaylı düşündüğüm için kitaba başlayıp düşünceyi algılayınca hemen okumak işkence oluyordu. Hele bir de böyle belirli düşüncelere yönlendriren kitaplardansa ki genelde Tanrı var mı falan gibi kendi çapında bilgisiz düşüncesiz cahillerde saçma sorgulamalar uyandırma amaçlı kitaplar tam çekilmezlerdi..

Ancak biyografiler - otobiyografiler biraz ilgi çekici olabiliyor..
Ama beynim bir çok alanı bana kıvraklığıyla zehir etmeye başladığı gibi bunu da harcıyor..

Hiç yorum yok: