13 Ağustos 2010

Hiç bir referandumda oy kullanacağımı düşünmemiştim. birisi söylese git işine başka derdim mi yok bir pazar günü bununla uğraşayım derdim. Ama ortalığı gördükçe bir oyun bir oy olduğunu düşünmeye başladım. Gerçekten hayır oyu vermeyi düşünen insanlar olduğunu görünce bunlara karşı oyumu belli etmem gerektiğini ve kendi sesimi bir oy ile de olsa (normali de budur bir insanın bir oy hakkı vardır) duyurmam gerektiğini hissettim. Beni buna zorlayan durumları eleştirmeyeceğim çünkü bu bir süreç ve bu olması gereken bir süreç ama inanıyorum ki herşey iyiye ve normalleşmeye doğru gidiyor.

Bugune kadar Türkiyenin içinde olduğu durum anormaldi. Giderek normalleşiyor. Bu değişiklik yapılırsa da bu normalleşme daha da yol katetmiş olacak. Beni oy vermeye iten en önemli etken de CHP'nin halkı salak ve enayi yerine koyarcasına AKP'nin yargıyı ele geçirmeye çalıştığından dem vurması oldu. Bir kere benim anladığım bir yerler ele geçiriliyorsa bile burada AKP değil hükümet bir yerleri ele geçiriyor olacak ve hükümeti beğenmezsin ve gönderirsin olur biter. Ha yok çoğunluk bir hükümeti seçiyorsa da o zaman bence sorun yok o hükümet özgürce istediğini yapsın zaten. Ben korkmam zira bunca yıldır iktidar olamamış aldığı en yüksek oy onlarca yıldır yüzde 20 leri zor geçmiş olan bir CHP devletin tüm kademelerini ele geçirip bu milletin anasını ağlattı da hala ayaktaysak daha kötü hiçbirşeyin olacağına inanmam. Sonuçta da çoğunluğun istediği seçtiği olacaksa da bundan güzel ne olabilir. Benim istediğim olmayacaksa bile. Nerede o sözde demokratlar.. Gerçek demokrasiye daha var ama geliyoruz ve bu güzel.. 411 el kaosa değil artık çözüme halkın istediğine temsilin gösterilmesine kalkacak..

Aklıma geldikçe sadece utanmazlar diyip kendimi tutuyorum.. Hala daha türbanı ben çözerim diyerek ortalıkta dolaşıyor bir de..

Hiç yorum yok: