22 Aralık 2010

Tatlı Yağmurlar Yağacak Üzerimize

simsiyah karanlığın içinde dalgın dalgın süzülen bembeyaz aydınlatıcı ışığımsın
tenime değdiğinde varlığın, ürpererek ben olduğumu hissediyorum.
tüylerim dikelirken seni olabildiğince çok emip içime alabilmek için büyüyor gözeneklerim
benden ayrılabilse parçalarım sana koşarlardı durmaksızın

elim dinlemeden beni, uzanıyor başının arkasına
çok istiyorum ve seviyorum, tutup
dudaklarıma doğru çekmeyi seni
ne kadar yakın olabilirsem sana
o kadar yakın olabilmek istiyorum daima

dudaklarını ilk hissettiğim o gün var ya
hala bitmedi
aylarca
hayat bir günmüş meğer seni tanıdıktan sonra

hep dua ediyorum umarım şafaktır gelen bu karanlıktan sonra
ama içimde lezzetli bir hatıra günbatımında sen ve ben dünyanın kenarında
gülümsetiyor zevkle
ama ne yazıkki ama

1 yorum:

Mephisto dedi ki...

:) ne hoş ve samimi bir yazı bu, tebrikler ;)