22 Şubat 2012

Değiş

Hayatımda ilk defa param olmasını istedim. Gazetede - detaylarını tam anımsamıyorum - okuduğumda etkilendiğim o antepli amcanın kurduğu yardım fidanı beni çok etkiledi. Çok basit bir şey yardımcı olmak herkesin yapabileceği birşey ama kimse yapmıyor. Yada çok az yapıyor yada çok gereksiz yapıyor. Ama tabi ki hiç yapmayandan yapan daha iyidir ama bu konuda bir insan asla tatmin olmamalı. Haber şöyle birşey. amca bir gün bir kamyonet alıyor gidiyor lokantalarla anlaşıyor akşam o gün kalan yemeklerini alıyor ve gece de olsa geçte olsa yoksul semtleri dolaşıp o çöpe atılcak yemekleri fakirlere dağıtıyor. Bu kadar basit. İstanbulu ve binlerce yeme içme yerini düşünüyorum ve israf olan çöpe atılan tonlarca yemeği.. Ve bir tarafta bir kuru ekmek bile bulamadan yaşayan insanları. Bir semtin kedileri ve köpekleri bile şişman bir semtte insanlar açlıktan ölme noktasında.. Hele bu internet çağında bunları organize etmek o kadar kolay ki. Bir yazılım, bir dağıtım ağı ve bir gönüllüler ordusu. yine aynı yazılımla çalışma saatleri organize edilmiş şekilde.. Bütün bir şehrin ve bütün bir ülkenin doymasını böylece garantiliyebiliriz.. Bir gün bunu yapacağım. Ama umarım bunu elinde imkanları olan birisi okur ve o daha önce yapar. Hatta daha da ideali direk yemek pişirip dağıtabilmek.. Eski imarethaneler gibi..

Hiç yorum yok: