Düz bir hatta seyir etmek

İnsanlara takmış bakış açım devam ediyor. hem nefret ettiğini soyleyıp hem de devamlı onu bunu elestiren bı ınsan olarak kendımle gurur duymuorum tabı ama
ınsanın karsısına cok genel bır dusman alıp aazına gelenı soylemesı de keıflı bırsey be

herneyse bu ınsanlar ıstısnasız denecek olcude aptallar buna ıkna oldum
kendılerıne sanal bır dunya yapmıslar ve bunun ıcınde kurallar olusmus ve bu kuralların dısına cıkmadan hersey ezelden berı oyleymıscesıne o kuralların ıcınde kalarak herseyı kırıp yenıden yapıstırıp orada o kurallara gore yasıyorlar ama

aslında ne o kurallar gecerlı ne de dunya o kucuk sanal dunya kadar.
ama ıste atın gozlerındekı gıbı bunlarda bılınclı olarak gozlerını baalıyolar o kucuk dunyanın ıcınde kendılerıne mutluluk aramaya cıkıyorlar
kendılerını herseın o kucuk dunyadan ıbaret olduuna ınandırmaya calısıyorlar hem de heryerden dunaynın o kadarla sınırlı olmadıına daır delıller yaasa da
en temelde mesela o dunyanın kurallarına ve herseyı kontrol edıp sozde kendı ıstedıklerını yapma ozgurluklerıne gore olumu acıklayamıyorlar ve onu bır gun ansızın gelen dıye kategorıleyıp gormezden gelıyorlar

bılmıyorum bu gozle bakınca cok komık gelıyor

ordan oraya kosturan mınık karıncalara bakmak gıbı bırsey
gozlerınızı onlardan ayrıdıınızda gerı kalan dunya o kucuk karıncalara oranla kelımelerle anlatılamayacak kadar buyuktur..

garıp ve ne kadar aptalca..