26 Nisan 2008

gülmek

aslında daha çok yüzü gülmek
geçen hissettim
ne kadar patetik bir yığın olduğumu düşünerek vakit geçiriyordum
ve farkına vardım
şımartılmak
sevilmek
istediğim şeylere sahip olmak zahmetsizce ve
istediğim şeylerin bir süre fedakarlık ederek başkaları gerçekleşmesini isdiorum..

sonra da düşünüp ne salak bişeysin dedim kendime
canım köfte çekiyor bu aralar bi de
sultanahmet köftesi uzak olmasa atlayıp gitcem yarın
ama uzak
neyse en kısa zamanda gidip yiyebilirim umarım..
köfte piyaz ayran mm nefissss..

Hiç yorum yok: