22 Nisan 2011

Razı

souk yine
çok üşüyorum
ellerimi parmaklarımı
bacaklarımı hissetmiyorum

korku
kalbimden çıkıp göğsüme doğru yayılıyor
engelleyemiyorum
boğulacak gibi oluyorum
midem bulanıyor
keyifsizim

başım ağrıyor
gözlerimin dipleri ağrıyor
gözkapaklarım sıcak
gözümdeki nemi kurutuyor

ağzımı açmak istemiyorum
soğuk boğazımı yakıyor ciğerlerime batıyor

çok soğuk
yüzüme vurdukça tenim kamçılanmış gibi hissediyorum
sakince geçip gitmek istiyorum
neden bu kadar acı
bu kadar dayanılmaz acı

hep dokunmaya çok yakın olarak dokunamadan sürüklenerek
artık düşünmeyi de yitirdim
başımda tamamen yayılmış uğultulu bir ağrı ve keskin bir sancı
kulaklarıma kadar yayılmış halde
ritmik olarak vuruyorum
vuruyorum
vuruyorum

sanki yerine oturacak ve geçecek ama ne mümkün
sonu getirse ona da razıyım.

Hiç yorum yok: