Sinirlenmek yada sinirlenmemek

Sinirliyim. Cahil cühela bir insanın bir yazısına denk geldim ve bir kere daha bu sığ bu hiçbirşeyden haberi olmadan ciddi konularda ahkam kesip yazı yazabilen konuşan insanlar olduğunu gördüğüm için sinirlendim. Şu siyaset gazeteciler politikacılar ve azılı karşıtlar guruhu toplayıp twitter da takip etme ve sataşma projemin de getirdiği nokta aynı yere çıkıyor. Hoşgörüsüz birbirlerini dinlemeye ve anlamaya tamamen tahammülsüz her noktadan her virgülden fırtınalar koparmaya çalışan abuk subuk bir topluluk. Yuvarlanıp gidiyorlar.

Bilmiyorum bazen kendimden şüpheleniyorum sanırım bu projem de bir kendime ait olduğum bir yer bulmaya çalışma çabamdı sanırım. Yok. Hiç bir yere uymuyorum. Ve kendimi bu noktada çok yalnız hissediyorum. Hiçbir topluluğa uymuyorum uyamıyorum.

Neyse bu cahil yazmış ki bir ilahiyatçı çıktı müzik haram dedi, tasavvuf müziği uydurma dedi ve müzik çalarak söylenen ilahiye haram dedi demiş. Ve son zamanlarda ortaya çıkıp halkı garip düşüncelere iten ve kendileriyle dalga geçilmesine sebep olan ilahiyatçı kılığındaki zavallı insanlar yüzünden bu doğru sözler al bir ilahiyatçı da müziğimizi yasaklamaya çalışıyor mantığıyla hafifleştirilmeye çalışılmış. Yazık. Veballer kimlerin üzerinde.. Artı bunu yazan cahili de anlamıyorum. Çok da yorumlamak istemiyorum yazık sadece.

Ölümün varolduğunu bile bile ve öleceğini ve hemde ne zaman ve nasıl olacağını bilmediğini bile bile bir insanın öldüğünde artık birlikte olamayacağı dünyevi putlar uğruna Allahı bulamaması ve bulsa ve ona anlatılsa bile inkar etmesini hiçbir zaman anlayamayacağım. Allahım bunu anlamayı da bana nasip etme. Dinlemeden düşünmeden reddetmek. Küfürler etmek.. Bu insanları gördükçe şükrediyorum. Ne kadar şanslı olduğumu anlıyorum. Ehli sünnet yolundan ayırma yarabbim..